«Հայ­կա­կան» Չի­նաս­տանն ու «չի­նա­կան» Հա­յաս­տա­նը

Հա­յաս­տա­նի նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նում բաց­վել է «Հա­յաս­տա­նը չին նկա­րիչ­նե­րի, Չի­նաս­տա­նը` հայ նկա­րիչ­նե­րի աչ­քե­րով» խո­րա­գի­րը կրող ցու­ցա­հան­դես, ներ­կա­յաց­վել են հայ և չի­նա­ցի նկա­րիչ­նե­րի աշ­խա­տանք­նե­րը:

Մի­ջո­ցա­ռու­մը նվիր­ված է Չի­նաս­տա­նի Ժո­ղովր­դա­կան Հան­րա­պե­տու­թյան կազ­մա­վոր­ման 70-րդ հո­բե­լյա­նին: Ող­ջույ­նի խոսք ա­սաց ՀՀ-ում ՉԺՀ ար­տա­կարգ և լիա­զոր դես­պան Թիեն Էռ­լուն: Նշեց, որ ինչ­պես չին, այն­պես էլ հայ ժո­ղո­վուրդ­նե­րը սի­րում են բնու­թյու­նը, լեռ­նե­րը, ջրե­րը. «Այս հա­մա­տեղ ցու­ցա­հան­դե­սում մենք հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նենք տես­նե­լու չի­նա­կան նկար­ներ, ո­րոնք կա­տար­վել են հայ­կա­կան տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով և հա­կա­ռա­կը: Հայ-չի­նա­կան բա­րե­կա­մու­թյու­նը սկս­վել է դեռ հնա­գույն «Մե­տաք­սի ճա­նա­պար­հից»: Դրա վառ ա­պա­ցույցն է հա­յոց լեզ­վում «չնաշ­խար­հիկ» բա­ռը, ո­րը նշա­նա­կում է՝ չի­նա­կան աշ­խար­հից բեր­ված, բա­ռա­ցի թարգ­ման­վում է «հիաս­քանչ ապ­րանք», այ­սինքն՝ այս ցու­ցա­հան­դե­սում տեղ գտած յու­րա­քան­չյուր աշ­խա­տանք «չնաշ­խար­հիկ» է: Ժո­ղո­վուրդ­նե­րի միջև բա­րե­կա­մա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը պահ­պա­նե­լու լա­վա­գույն մի­ջո­ցը մշա­կու­թա­յին փո­խա­նա­կում­ներն են: Այդ կա­պերն էլ ա­վե­լի կամ­րապ­նդ­վեն «Մեկ գո­տի, մեկ ճա­նա­պարհ» նա­խագ­ծի շր­ջա­նակ­նե­րում»:

Ցու­ցա­հան­դե­սի գա­ղա­փա­րը ծն­վել է 2016-ին, երբ չին նկա­րիչ­նե­րը ե­կել են Հա­յաս­տան, ծա­նո­թա­ցել մեր երկ­րին, մեր մշա­կույ­թին և պատ­մու­թյու­նը: Մեկ տա­րի անց հայ նկա­րիչ­նե­րը հրա­վիր­վել են Չի­նաս­տա­նի Նան­կին քա­ղաք: Քան­դա­կա­գործ Վանգ Չաոն ա­սաց, որ երբ ե­րեք տա­րի ա­ռաջ իր գոր­ծըն­կեր­նե­րի հետ ե­կավ Հա­յաս­տան, Հա­յաս­տա­նի գե­ղե­ցիկ բնու­թյու­նը և հայ ժո­ղովր­դի ջերմ ըն­դու­նե­լու­թյու­նը ո­գեշն­չե­ցին ի­րենց: Այ­սօր, տա­րի­ներ անց, կր­կին ե­կել է ու ցան­կա­նում է ար­վես­տի իր ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյու­նը նվի­րել Հա­յաս­տա­նին: ՈՒ­զում է, որ այն խոր­հր­դան­շի եր­կու ժո­ղո­վուրդ­նե­րի միջև 2000 տար­վա բա­րե­կա­մա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը:
Վանգ Չաոն իր քան­դա­կը նվի­րե­լու է Ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հին: Նա ա­ռանձ­նա­հա­տուկ շնոր­հա­կա­լու­թյուն հայտ­նեց իր ու­սուց­չին՝ Գա­գիկ Ա­վե­տի­սյա­նին, ում նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ սկս­վեց այս ա­մե­նը:

Ան­ժե­լա ՎԱՐ­ԴԱ­ՆՅԱՆ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• «Տառապանքով է ծնվում արվեստը, որովհետև արարողական աշխատանք է»
• Յուրահատուկ ձայնային տեմբր ունեցող Զազը Հայաստանում է
• Արամ Խաչատրյանի երաժշտությունը համամարդկային արժեք է
• «Դուք կնվաճեք աշխարհը, որովհետև կարողանում եք հուզել»
• Հոգևոր և պատմական Խորանաշատը
• Խոր­գո­մից՝ Քա­թա­նովս­կի 18
• Հա­յու­հի­նե­րը և աշ­խար­հի կա­նայք
• «Բո­լոր սլա­վո­նա­կան ժո­ղո­վուրդ­նե­րի մեջ ա­մե­նա­հե­րո­սա­կա­նը սեր­բերն են»
• Փոքր՝ տարածությամբ, հսկայական՝ ժամանակի մեջ
• Ի­տա­լիա­յի շուն­չը Ժա­մա­նա­կա­կից ար­վես­տի թան­գա­րա­նում
• «Գրա­նիշ»՝ ա­մե­նից շատ ըն­թերց­վող գրա­կան առ­ցանց հար­թա­կը
• Էրիկ Յան Զյուր­խե­րի «Թուր­քիա. ժա­մա­նա­կա­կից պատ­մու­թ­յու­նը»՝ հա­յե­րեն
• «Քյար­թուն» հա­յութ­յան հետ կապ չու­նի
• «Խո­ր և գերբ­նա­կան շեր­տեր կան այն­տեղ»
• Կո­մի­տա­սը՝ ու­սու­ցիչ
• «Իրականությունը բացահայտում եմ արվեստի միջոցով»
• «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծությունը՝ 35 լեզուներով
• «Փոք­րիկ Իշ­խա­նը» Ար­սեն Մեհ­րա­բյա­նի մեկ­նա­բա­նու­թյամբ
• Ծանոթ և անծանոթ Մոդիլիանին
• Հայ Ֆեստը մեկնարկեց

Մեկնաբանություններ